Aflevering 3: “In de winkel liep er iemand zonder mondkapje, dan heb ik de neiging om iemand even aan zijn jas te trekken”
In de podcast ‘Het geluid van niks’ nemen we je mee naar plekken waar het geluid uit is gegaan door corona. In de derde aflevering gaan we langs bij Marjan. Ze is 76 jaar oud en woont in een flat in de nieuwbouwwijk Vathorst. Zij vertelt ons haar verhaal over het geluid dat voor haar is uitgegaan door de coronacrisis.
“Mijn hobby’s zijn lezen en uitgaan, naar musea en steden”, vertelt Marjan. “De leesclub is de laatste tijd ook niks. Dat gaat niet door. Daarnaast kan ik niet naar fitness. In de eerste periode gingen we nog naar buiten op het veld. Met de fitnessclub gingen we elke week na de fitness koffie drinken en een keer in de maand gingen we samen lunchen. Dat kan allemaal niet. En eigenlijk zie ik die mensen daar buiten dus niet. Dat contact dat mis je.”
Door corona zijn er voor Marjan een hoop ongemakken ontstaan. Ze vertelt dat in de winkel er soms mensen zijn die zich niet aan de maatregelen houden. “In de winkel liep er iemand zonder mondkapje. Dan heb ik de neiging om iemand even aan zijn jas te trekken. Ik ben ook wel eens met de trein geweest, omdat mijn zus in het noorden woont. Dat kan ongemakkelijk zijn als het ineens druk is. Overal staat houdt 1,5 meter afstand. Maar stel je voor dat iemand naast je komt zitten, dat zou ik niet prettig vinden.”
Ontwikkelingspsycholoog Steven Pont vertelt hoe je ermee om kan gaan als je alleen bent komen te zitten door corona. “De situatie accepteren zoals hij is, en kijken of je dat uit kan breiden en bedenken wat wel kan. Je kan wel zoomen, of wandelen.” Daarnaast vertelt hij dat je ook kan doen aan benefit finding: “Wat is het positieve aan het negatieve. Je kan bijvoorbeeld gitaar leren spelen. Dan zijn er drie weken voorbij, maar dan heb je wel iets gedaan.”
Voor Marjan is het nog even volhouden totdat alles weer mag. Dan kan ze zonder moeite weer haar familie zien. “Ik vind het ontzettend vervelend. Je wordt steeds meer op jezelf teruggeworpen. Je kan niet eens meer naar je kinderen. Dan moet je afspreken of er dan niet meer over de vloer komen. Soms ga ik naar mijn zus, en naar vriendinnen. Dat contact is hartstikke belangrijk. Het belangrijkste misschien wel.”
Luister hier de hele aflevering over Marjan: De klein geworden wereld.
